نکات کلیدی طراحی شیر برودتی!

شیرهای برودتی به طور گسترده در زمینه‌های کود، LNG و صنایع پتروشیمی استفاده می‌شوند. به جز نیتروژن مایع و سایر گازهای بی‌اثر مایع، اکثر سیالات کنترل‌شده نه تنها قابل اشتعال و انفجار هستند، بلکه هنگام گرم شدن یا شعله‌ور شدن، گازسازی نیز رخ می‌دهد. در نتیجه، انبساط سریع حجم، به راحتی باعث نشت و انفجار می‌شود. در صنعت، شیرهایی که در دمای متوسط ​​کمتر از -40 درجه سانتیگراد استفاده می‌شوند، عموماً شیرهای برودتی نامیده می‌شوند و شیرهایی که در دمای متوسط ​​کمتر از -101 درجه سانتیگراد استفاده می‌شوند، شیرهای دمای بسیار پایین نامیده می‌شوند.

انتخاب مواد برای شیرهای برودتی:

خواص مکانیکی فولاد در دماهای پایین با خواص آن در دمای اتاق متفاوت است. علاوه بر استحکام، چقرمگی ضربه در دمای پایین شاخص مهم‌تری برای فولاد در دمای پایین است. چقرمگی ضربه در دمای پایین یک ماده به دمای گذار تردی ماده مربوط می‌شود. هرچه دمای گذار تردی ماده پایین‌تر باشد، چقرمگی ضربه در دمای پایین ماده بهتر است. مواد فلزی با شبکه مکعبی مرکز پر مانند فولاد کربنی دارای شکنندگی سرد در دمای پایین هستند، در حالی که مواد فلزی با شبکه مکعبی مرکز پر مانند فولاد ضد زنگ آستنیتی اساساً هیچ تاثیری بر چقرمگی ضربه در دمای پایین ندارند.

بدنه شیرآلات دمای پایین، کلاهک و سایر قطعات مقاوم در برابر فشار معمولاً از موادی با استحکام و چقرمگی خوب در دمای پایین ساخته می‌شوند. در عین حال، عواملی مانند جوش‌پذیری، قابلیت ماشینکاری، پایداری و اقتصادی بودن نیز باید در نظر گرفته شوند.

هنگام طراحی، معمولاً از سه سطح دمای پایین -46℃، -101℃ و -196℃ استفاده می‌شود. فولاد کربنی دمای پایین معمولاً برای درجه دمای پایین -46℃ و فولاد ضد زنگ آستنیتی سری 300 معمولاً برای درجه دمای پایین -101℃ و -196℃ استفاده می‌شوند. این فولاد ضد زنگ دارای استحکام متوسط، چقرمگی خوب و عملکرد پردازشی خوبی است.


زمان ارسال: ۱۸ مارس ۲۰۲۴