تفاوت و کاربرد فلنج با سطح برجسته و فلنج با سطح مقعر و محدب

فلنج برای اتصال بین دو تجهیزات استفاده می‌شود، که به عنوان صفحه فلنج یا فلنج نیز شناخته می‌شود، به شکل سطح آب‌بندی گفته می‌شود که دارای سوراخ‌هایی روی آن است و با استفاده از پیچ و مهره دو فلنج را محکم به هم متصل می‌کند - معمولاً برای شفت و فلنج استفاده می‌شود.

اتصال متقابل بین شفت‌ها همچنین برای اتصال دو سر لوله استفاده می‌شود؛ این اتصال از فلنج، واشر و پیچ تشکیل شده است که به صورت گروهی از اتصالات جداشونده با ساختار آب‌بندی ترکیبی به یکدیگر متصل شده‌اند. ضخامت فلنج تحت فشارهای مختلف

متفاوت، از فرم‌های متفاوتی استفاده می‌کنند.

برای مثال، رایج‌ترین فلنج‌های برجسته و فلنج‌های محدب مقعر را در نظر بگیرید. در اتصال فلنج، فلنج محدب باید با فلنج مقعر که معمولاً به عنوان نر و ماده شناخته می‌شود، همکاری کند، در حالی که فلنج برجسته باید با فلنج برجسته همکاری کند. به طور کلی، فلنج برجسته نیز باید نوعی فلنج تخت با کد RF باشد، سطح RF فقط می‌تواند با سطح RF مرتبط شود. کد فلنج محدب m است و فلنج M باید با سطح FM متصل شود. یکی FM مقعر (نر ماده) و دیگری محدب m (نر) است. فشردگی سطح M/FM بهتر از سطح RF است. فلنج برجسته و فلنج برجسته با هم استفاده می‌شوند، کد RF. مقایسه به شرح زیر است:

با این حال، فلنج با سطح برجسته به طور گسترده در بازار استفاده می‌شود. به طور کلی، در فشار کمتر از 2.5 مگاپاسکال مشکلی وجود ندارد. فلنج با سطح مقعر محدب قیمت بالاتری دارد و اثر آب‌بندی بهتری دارد، بنابراین سطح فشار قابل اجرا نسبتاً بالا است. طراحی آن مشکل است. به عنوان مثال، وقتی نقشه وضعیت تجهیزات ارائه می‌شود، لازم است نوع فلنج مشخص شود و سپس وقتی جنس نازل شمارش می‌شود، نوع دیگری از فلنج منطبق است.